11. Lieve Desi - Week 13
- Geplaatst op
- Door Lesley van Alfen
Lieve Desi,
Gezeur met mijn computer... Gatverdamme, wat heb ik er toch een hekel aan als mijn computer niet gewoon doet wat hij moet doen. Vandaag is zo'n dag: “uploaden is mislukt” geeft hij als melding. Negeren, opnieuw opstarten en het kruisje aanklikken, zijn mijn oplossingen voor het probleem, maar daarmee is het niet verholpen. Er wordt contact opgenomen met onze computerman en met een beetje mazzel werkt alles einde van de dag weer.
Het enige probleem is dat ik hier allemaal geen tijd voor heb ingelast. Daarom tik ik deze blog nu in een teams document genaamd "DRB Toekomstplan”. Dat is het document die we de afgelopen weken al honderden keren hebben geopend. Zodat we het konden aanvullen, dingen konden schrappen en opnieuw konden overwegen. Maar mijn hemel, wat wordt het een mooi plan! Steeds meer dingen weten we zeker en de aanvullingen worden met de dag waardenvoller. Ons eigen, online platform waar we mensen gaan begeleiden bij het behalen van hun (ondernemers)doelen. Het is onze nieuwe gouden appel. Gouden appel is voor ons een ander woord voor 'goed idee'. We moeten het nog vormen, kleien en boetseren, maar ik weet zeker het gaat er komen. Onze vorige gouden appel was de planner. Deze is klaar voor verkoop. Na twee jaar knutselen, proefdrukken en optimalisatierondes is het pakket er helemaal klaar voor! Dat is ook meteen ons eerste product die we op de markt gaan brengen. Al jaren verkopen wij onze diensten en helpen ondernemers en organisaties bij hun hulpvragen. Maar een product hadden we nog niet!
Afgelopen donderdag hadden we een zogeheten inpakavond met vrienden en familie om de eerste, bijna 100 planners klaar te maken. Gister is de verkoop van start gegaan en vandaag is onze eerste online campagne begonnen. Ik ben er klaar voor en heb er zin in. Het is een perfect hulpmiddel voor ondernemers om hun doelen te behalen, maar ook voor bedrijven om als team te kunnen groeien. Groeien in het stellen van doelen en het behalen van deadlines. Jij en ik hebben alles al honderd keer gezien en doorlopen, maar voor de lezers van deze blog: Neem gauw een kijkje op onze website om te zien wat we hebben neergezet! https://www.deresultaatboekers.nl/resultaatbundel/
Ben of ken jij iemand die hier baat bij zou hebben? Kijk dan op onze Facebook of Instagram en doe nu nog mee met de winactie!
Tot zover mijn verkooppraatje. Er spelen namelijk ook nog een hoop andere zaken. Jij hebt privé een roerige tijd en ik heb ook de nodige onzekerheden. Afgelopen maand is er iemand heel dichtbij mij opgenomen in het ziekhuis met een herseninfarct. Natuurlijk weten we allemaal dat je zomaar iets kunt hebben waardoor alle zekerheid wegvalt. Maar als het dan gebeurt, is het toch anders dan dat je, je had voorgesteld en ben je er helemaal niet op voorbereid. Althans, ik niet. Ik kon alleen maar denken: als je maar niet doodgaat, want ik kan je helemaal niet missen. Dat deed me beseffen dat ik alles wat ik doe kan doen door de mensen om mij heen. Een select groepje die ik liefheb. Zo lief, dat als er wat mee gebeurt, ik hemel en aarde zal bewegen om het te fixen. Maar als er dan zoiets gebeurt, kom je er ineens achter dat je helemaal niet alles kunt fixen en dat het boeken van resultaat niet in mijn handen ligt. Dat maakt mij onzeker en onzeker maakt bang. Bang voor de toekomst en alles wat daarin kan gebeuren waar ik geen invloed op kan uitoefenen. Dan maken we vaak een grapje en praten we weer door, maar diep van binnen ben ik doodsbang. Want ik heb je lief en ik hou van jou, meer dan welke blog, verhaal of grap dat ook maar een heel klein beetje kan belichten. Je bent zuinig op jezelf en zorgt goed voor je lichaam en daar ben ik dankbaar voor en ik zal proberen de komende weken, maanden en jaren mijn steentje bij te dragen. Maar als er ook maar iets is wat ik voor je kan doen: Trek aan de bel en weet dat ik er voor je zal zijn.
Nog meer narigheid. Afgelopen week is de oudste broer van mijn vader (Paul) overleden. Ome jan. 80 kaarsjes heeft hij mogen uitblazen. Een mooie leeftijd heeft hij bereikt, geen (lang) ziektebed, geen mensonterende taferelen, maar toch... Ome Jan maakte onze familie compleet. Niet om zijn wijze lessen of om zijn goede grappen, gewoon omdat hij Ome Jan was. Al jaren roepen wij op iedere familiegelegenheid: We doen er nog 'ientje' toe. Onder het mom “we mekaar elkaar nou nog”, maar dat zal nooit meer hetzelfde worden, want Ome Jan is er niet meer bij. Het was een prachtig afscheid met veel bloemen, mooie woorden en tranen van verdriet.
Zo word je zomaar even met je neus op de feiten gedrukt met hoe kwetsbaar het allemaal is. Maar ook hoe dankbaar ik ben voor alles wat mij toe komt en waar ik zo mega hard voor werk. Ik bouw verder aan een toekomst vol met dromen, met honderden doelen die stap voor stap dichterbij komen. Zoals het kopen van een eigen huis. Hieper de piep Hoera: Mijn financiering is rond. Over een kleine 2 jaar zal er aan de trambaan geen grasveld meer zijn, maar ons eigen, echte huis.
Ook heb vandaag een heel interessant gesprek gehad voor een mogelijk nieuwe opdracht. Daar zal ik jou, Desi, eerst eens over bij gaan praten en hopelijk zal het in de komende blogs weer terugkomen.
Liefs,
Lesley
Lieve Ome Jan, het gaat je goed daarboven. Hier nemen we er nog 'ientje' toe. Want, we hebben 'mekaar' nou nog en we zullen jou daar nooit bij vergeten.